خلاصه ی سخنرانی به شرح زیر می باشد:

روش معمول دارورسانی به بیمار اغلب ناکارآمد است و منجر به عوارض جانبی سمی می شود. سیستم های دارورسانی هوشمند قادر به تنظیم میزان انتشار دارو در پاسخ به نیاز فیزیولوژیکی هستند. سیستم های دارورسانی سنتی، عملاً بدون کنترل بر زمان، فضا، سرعت آزادسازی و غلظت دارو می باشند که این مساله باعث کاهش کارایی و افزایش عوارض جانبی می گردد. سیستم های دارورسانی هوشمند، بر روی زمان، فضا، سرعت آزادسازی و غلظت دارو کنترل دارند. دارورسانی هدفمند به روشی اطلاق می شود که در آن دارو قبل از رسیدن به بافت هدف انتشار پیدا نمی کند. این آزادسازی در ارگان هدف به آهستگی صورت می پذیرد. برای این منظور، حامل های دارویی مناسبی باید در دست طراحی قرار بگیرند.
اخیرا این روش باعث توسعه ی روشی در داروسازی نوین شده است. پلتفرم های نانویی که دارو در آنها بارگذاری شده، این تضمین را می دهد که دارو در مصرف سیستمیک در گردش خون به طور وسیع منتشر نشود، تا زمانیکه به بافت هدف برسد. سیستم های دارورسانی نانو ذره ای مختلف با تغییر حامل ها حاصل می شوند و امکان ایجاد تغییرات در خصوصیات دارویی را بوجود می آورند. این سیستم ها باعث به حداقل رسیدن اثرات جانبی دارو و افزایش اثر دارو می شوند. همچنین با استفاده از سیستم های حامل دارورسانی میتوان به بارگذاری مناسب دارو و خواص آزادسازی مطلوب مورد نظر به همراه نیمه عمر بالا و سمیت پایین و جلوگیری از اتلاف زمان درمان دست یافت. این نوع پلتفرم های مرتبط با فناوری نانو به محرک های بیرونی و درونی گوناگونی حساس هستند.
سیستم های دارورسانی هوشمند قادر به تنظیم سرعت رهاسازی دارو در پاسخ به نیاز فیزیولوژیکی می باشند. این سیستم به حفظ دارو در محدوده ی انفرادی، متمرکز کردن تحویل دارو به بخش ویژه، محافظت از دارویی که به سرعت تخریب می شود و بهبود سازگاری بیمار کمک می کند.
مزایای مختلف انتشار مداوم یا کنترلشده ی داروها با استفاده از سیستم تحویل دارو عبارتند از:
•تحویل دارو با سرعت از پیش تعیین شده به روشی سیستماتیک
• بهبود ببخشیدن راحتی بیمار مانند کاهش دفعات مصرف دارو
• حفظ سطح دارو در خون بدون هیچ گونه نوسان
• افزایش حاشیه ی ایمنی یک داروی با قدرت بالا
• کاهش هزینه ی داروها
یک فرمولاسیون مفید از نظر بالینی باید دارای ویژگی های تکرارپذیری، امکان افزایش مقیاس و قابل تأیید باشد. بر این اساس، باید توجه بیشتری به توسعه ی رویکردهای پیشرفته که بتواند دقیقاً فرآیند آماده سازی را به منظور تولید نانوحامل ها با ویژگی های مورد نیاز و قابلیت تکرارپذیری بالا به صورت دسته ای و امکان سنجی صنعتی، کنترل کند. روش های استاندارد تولید و کنترل دوز محرک ممکن است درنهایت ترجمه داروهای هوشمند را از آزمایشگاه به بالین تسریع کند.