نتیجه تحقیقات دکتر پریسا محمدی نشان می دهد که وجود مزارع کشاورزی در مجاورت پایگاه باستانی پاسارگاد می تواند موجب افزایش فرسودگی زیستی بناهای سنگی این منطقه شود.
دکتر پریسا محمدی دانشیار میکروبیولوژی دانشگاه الزهرا (س) که سالهاست در حوزه میکروبیولوژی آثار باستانی کشور مطالعه و به پرورش محققین جوان در دانشگاه الزهرا (س) پرداخته و پایان نامه های متعددی را سرپرستی و راهنمایی نموده است؛ در گزارش اخیر خود اعلام نمود که نتایج آزمایشگاهی کشت میکروارگانیسم ها در مدل های سنگیِ شبیه سازی شده در مجموعه آزمایشگاه های دکتر سپهر دانشگاه الزهرا س نشان داد که انواع مختلفی از کودهای کشاورزی که به منظور تقویت خاکهای کشاورزی استفاده می‌شوند، می تواند جمعیتهای میکروبی محیط اعم از هوا، خاک و سنگ را تحت تاثیر قرار دهند. نتایج این بخش از تحقیق که مستخرج از تز دانش آموخته دکترا خانم مهناز قلی پور شهرکی است؛نشان داه شده است که وجود مزارع کشاورزی در مجاورت پایگاه باستانی پاسارگاد می تواند موجب افزایش فرسودگی زیستی بناهای سنگی این منطقه شود.
یکی از مهمترین ترکیباتی که به عنوان کود شیمیایی به خاکهای زراعی افزوده می‌شوند، ترکیبات نیتروژندار هستند. ترکیبات مختلف نیتروژنی نه تنها مخاطرات زیست محیطی برای موجودات مختلف از جمله انسان دارد بلکه نتایج مدل های سنگی آزمایشگاهی ما نشان داد که این ترکیبات رشد قارچها را تحریک و تشدید می کند. این ترکیبات، همچنین موجب افزایش تولید متابولیت های اسیدی بخصوص اسیدهای آلی می شوند. اسیدهای تولید شده بطور بسیار موثری در هضم و انحلال بسترهای سنگی نقش دارد.
محمدی اضافه نمود که این نتایج قابل تعمیم به گلسنگ ها نیز می باشد. لازم به ذکر است که گلسنگ ها موجودات همزیست قارچی (مایکوبیونت ها) و فتوبیونت ها هستند و از آنجایی که رشد کندی در طبیعت دارند؛ اندازه گیری تاثیر ترکیبات ازته بر رشد آن ها نیاز به بازه زمانی چندین ساله دارد که تاکنون سنجش های علمی بر پایه آزمون های آزمایشگاهی، در مورد آن ها در بنای پاسارگاد انجام نشده است. این نتایج همچنین قابل تعمیم به سایر آثار سنگی مانند تخت جمشید می باشد.
محمدی افزود نتایج مطالعات ما می تواند به متولیان این امر در بخش حفاظت پیشگیرانه کمک قابل توجه ای را نماید که با مدیریت علمی و نظارت صحیح حریم بنا و با هزینه کمتر، به حفظ و حراست از آثار تاریخی و باستانی با ارزش بپردازند. وی همچنین افزود که کودهای زیستی می توانند با مخاطرات کمتر، جایگزین های مناسبی برای کودهای شیمیایی در بخش کشاورزی شوند.
بخشی از نتایج مطالعات فرسودگی زیستی آثار سنگی دکتر محمدی و همکاران در همایش های علمی خارجی و داخلی ارائه شده و نتایج آن به چاپ رسیده است و چندین مقاله ISI نیز در دست چاپ است.
