خانم سمیه کاظمی دانشجوی ارشد رشته بیوشیمی با راهنمایی خانم دکتر پریچهرحناچی و مشاوره خانم دکتر کربلایی و آقای دکتر قدمی در تاریخ 11 آبان ماه 1399 از پایان نامه ارشد خود با عنوان " بررسی اثر ترکیبی میکروپلاستیک پلی اتیلن ترفتالات و آفت کش آبامکتین بر آنزیم های ماهی زبرا" دفاع نمود.
دانشجوی نامبرده با وجود شرایط شدید قرنطینه در این ایام با رعایت پروتکل های بهداشتی در آزمایشگاه فعال بوده و با گذراندن فقط 4 ترم دفاع نمودند. برایشان آرزوی توفیق روزافزون داریم.
خلاصه ای از پایان نامه ی ایشان به شرح ذیل می باشد:
افزایش فراوانی و توزیع گسترده ی میکروپلاستیک ها یکی از مهمترین نگرانی های جوامع زیستی است که محیط دریایی به علت بیشترین اثرپذیری، بسیار مورد توجه می باشد. این ذرات می¬توانند به عنوان حامل آلاینده های شیمیایی محیط زیست و آفت کش ها عمل کنند. جذب این ذرات توسط موجودات زنده بخصوص آبزیان باعث ایجاد تغییراتی در فعالیت آنزیم¬های مسیر آنتی اکسیداتیو می شود. در این تحقیق ماهی های زبرا در معرض یک غلظت آفت کش آبامکتین (mgL-1 006/0) و دو غلظت میکروپلاستیک پلی اتیلن ترفتالات mgL-1) 10mgL-1, 5) و ترکیب این دو با یکدیگر قرار گرفتند و فعالیت بیومارکرهای آنزیمی و غیر آنزیمی در ماهی ها مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز نتایج با درجه معنا داری 05/0 Pvalue< نشان داد که میکروپلاستیک دسترسی زیستی و سمیت آفت¬کش را برای آنزیم SOD و CAT به علت مهار این آنزیم ها افزایش داده است و با افزایش فعالیت GPX باعث کاهش سمیت آفت کش آبامکتین شده است. ولی بر سمیت آبامکتین برای آنزیم GST تاثیری نداشته است. همچنین علی رغم مهار آنزیم استیل کولین استراز در تیمارهای میکروپلاستیک و آفت کش و افزایش سمیت عصبی، در تیمار ترکیبی میکروپلاستیک و آفت کش به علت ممانعت از تعامل مستقیم میکروپلاستیک و آفت-کش با استیل کولین استراز، تغییری در فعالیت این آنزیم و سمیت عصبی مشاهده نشد. در این مطالعه کاهش گروههای تیولی پروتئینی که نشان دهنده افزایش آسیب اکسیداتیو است در تیمار با غلظت بیشتر میکروپلاستیک به تنهایی و در ترکیب با آفت کش آبامکتین مشاهده شد. همچنین مشخص شد که میکروپلاستیک به تنهایی تاثیری بر محتوای کربونیل پروتئین نداشت ولی در ترکیب با آفت کش باعث افزایش گروه های کربونیل پروتئینی و افزایش آسیب اکسیداتیو شده است. در این پژوهش به علت نقص در سیتم آنتی اکسیدانی در تیمار ترکیبی میکروپلاستیک و آفت کش کاهش قابل توجهی در مهار رادیکال هایDPPH توسط آنتی اکسیدان ها مشاهده شد و مشخص شد که آفت کش و میکروپلاستیک به تنهایی تاثیری بر میزان گلوتاتیون نداشته اند ولی ترکیب آن ها باعث کاهش معنار¬دار میزان گلوتاتیون و افزایش آسیب اکسیداتیو شده است. در نهایت سنجش ظرفیت تام آنتی اکسیدانی به روش FRAP نشان داد که غلظت کم میکروپلاستیک نتوانسته باعث مهار سیستم آنتی اکسیدانی شود و آنتی اکسیدان ها با جمع آوری رادیکال های آزاد یا ممانعت از تشکیل آن ها تا حدودی توانسته اند از سلول ها در برابر آسیب اکسیداتیو در این تیمار محافظت کنند.
واژگان کلیدی: میکروپلاستیک، ماهی زبرا، آبامکتین، پلی اتیلن ترفتالات، مسیر آنتی اکسیداتیو
