کسب این موفقیت را به ایشان و دکتر پریچهر حناچی و گروه زیست فناوری دانشکده علوم زیستی تبریک عرض می نماییم.

خلاصه مقاله: 

در دهه های اخیر تولید مواد پلاستیکی با رشد جمعیت و توسعه صنعت در جهان چندین برابر شده است. پلاستیک های یکبار مصرف رها شده در محیط های طبیعی و زباله ها بر اثر عوامل فیزیکی، زیستی و مکانیکی، میکروپلاستیک ها را به وجود می آورند. سازمان بهداشت جهانی بدلیل ماندگاری زیاد و خاصیت تجمعی زیستی این ذرات، آنها را آلاینده های نوظهور نامیده است که به راحتی توانایی جذب و حمل آلاینده های محیط را دارند. مقاله حاضر، آسیب های وارده توسط میکروپلاستیک های پلی استایرن و آفت کش کلرپیریفوس را در غلظت های ترکیبی و انفرادی بر روی بافت های مختلف ماهی قزل آلا بررسی کرده و نتایج بدست آمده نشان داده که حضور میکروپلاستیک در محیط زیست و جذب آلاینده ها توسط آن می تواند سمیت آلاینده ها را بیشتر کرده و اثرات مخرب آن بر روی موجودات زنده بیشتر شود. با توجه به اینکه ماهی قزل آلا جز گونه های بسیار پرمصرف از نظر غذایی در ایران می باشد پرورش آنها در محیط های آلوده به میکروپلاستیک ها نه تنها باعث پایین آمدن کیفیت گوشت ماهی می شود بلکه از طریق تجمع زیستی میکروپلاستیک ها همراه با آلاینده های جذب شده توسط آن در بدن ماهی، در نهایت وارد بدن انسان شده و منتهی به ایجاد انواع بیماری در انسانها شود.  

 

لینک مقاله: